ජංගි සටන පිලිබඳ විරෝධය පාන්නන්ගෙ හුදු සාම්ප්‍රධායික චින්තනය පමණක් ලඝු කර ලියැවෙන බොහෝ සටහන් අතර ජයසිරිගේ ලිපියේ වැදගත්කමක් ඇති බව මුලින්ම පැවසිය යුතුය.
නිකොලායි ඔස්ත්‍රොව්ස්කිගේ ‘වානේ පන්නරය ලැබූ හැටි’ නවකතාව රුසියානු විප්ලවය තුළින් බිහිවූ විප්ලවීයම කෘතිය ලෙස හැඳින්විය හැක. යුක්රේනයේ පාලනය සඳහා 1919දී සුදු හා රතු හමුදාවන් අතර හටගත් සටන් රැලි මාලාව මෙම කෘතියට පසුබිම වේ.
මුදලට සහ සිරුරුට මලපෙරේත මහින්දයිනි, බැසිලයිනි, චමලයිනි, නාමලයිනි, ඝෝඨාවෙනි, සියළු මැදමුලනයිනි සහ ජනතාවෙනි,
පහසුවට “අන්තරේ” යැයි සඳහන් කෙරෙන දේශපාලන වශයෙන් පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයට අවනත විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය සංවිධානය ගාලු මුවදොර අරගලයට හවුල් වන්නට යැයි පෙළපාලියෙන් පැමිණීම පොලීසිය විසින්
අරගලකරුවන්ට අවිඥානිකව, රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවෙන්, මෙහෙයවන අරගලය සහ
මාක්ස් ජීවත් වූ යුගයේ නොගෙනිය හැකි තරම් කුඩා වටිනාකමකින් යුක්තව තිබූ සහ ආර්ථිකයට අදාළ නොවූ පොසිල ඉන්ධන මේ වන විට ආර්ථිකයේ ප්‍රධාන සාධකය වී ඇත.
පහතින් දක්වා ඇත්තේ හර්ෂ ද සිල්වා සමග සම්මුඛ සාකච්ඡාවකි.
ගාලු මුවදොර කේන්ද්‍රීය මහජන නැගිටීම
“උද්ඝෝෂකයින් විසින් ඉල්ලා සිටින්නේ කුමක්ද?” යනුවෙන් ස්පාර්ටකස් කණ්ඩායම විසින් විසින් ලියන ලද ලිපියට මහාචාර්ය රොහාන් සමරජීව විසින් පිලිතුරක් ලබාදී ඇත.
ආර්ථිකය කඩා වැටුනේ කොරෝනා නිසා බව පෙන්වීමට බොහෝ දෙනෙකු උත්සාහ දරමින් සිටී. ඇත්තටම මෙය කොරෝනා නිසා සිදුවූවක් ද?
අද තියෙන්නෙ ජනතා උද්ඝෝෂණයක් කියනවා. මාධ්‍යයෙ ඉන්න ජඩමාධ්‍යවේදීනුත් කියන්නෙ එහෙමයි.
රටේ පවතින දේශපාලන තත්වය වෙනදා පැවැති සාමකාමී ස්වභාවයෙන් වෙනස්ව ඇත.
වර්තමාන විනාශය ආරම්භ කරන ලද්දේ ජේ, ආර්, විසිනි. ඒ 1948 වසරේ සිට ය.
අද මිනිස්සුන්ට පාරට බහින්නට සිදුවී ඇති ප්‍රධානම ඉල්ලීම බලශක්තියයි. විදුලිය, ගෑස්, ඩීසල්, පැට්‍රෝල්. මේවා මෙතරම්ම අවශ්‍ය ඇයිදැයි ඇසීම අද කිසිවෙකුට සිතාගත නොහැකි විකාර මෝඩ ප්‍රශ්නයකි.
